کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی با نظارت بر یک فنوتیپ خاص

28 اوت 2019 - محققان به بررسی پره اکلامپسی هنگامی که با دیابت نوع 1 همزمان می شود، پرداختند. محققان با مطالعه ی بیمارانی با لیپوپروتئین های افزایش یافته، دریافتند زنان مبتلا به دیابت نوع 1 باردار با یک فنوتیپ خاص در معرض خطر بیشتری برای پره اکلامپسی قرار دارند. اما با نظارت بر این بیماران، پزشکان می توانند اقدامات کمکی بمنظور حفظ فشار خون آنها انجام داده و خطر سکته یا تشنج بیمار را در هنگام زایمان کاهش دهند.

نیروی خونی که از طریق سرخرگ ها و رگ های شما عبور می کند، تعیین کننده ی سلامت قلب شما است. فشار خون بالا می تواند منجر به بیماری های قلبی، نارسایی قلبی، سکته قلبی، سکته مغزی و بیماری مزمن کلیوی شود و هنگامی که فشار خون بالا با دیابت نوع یک و بارداری همراه باشد، هم مادر و هم کودک را در معرض خطر قرار می دهد.

محققان دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی در مقاله ای که اخیراً در ژورنال Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است، ابتلا به پره اکلامپسی( ترکیبی از فشار خون بالا و بارداری) را زمانی که فرد به دیابت نوع 1 مبتلا می باشد، بررسی کردند.

برای جمعیت عمومی زنان، احتمال ابتلا به پره اكلامپسی در دوران بارداری 5 درصد است، اما این احتمال برای زنان دیابتی به 20٪ افزایش می یابد. Clare Kelly، محقق غدد درون ریز که با Timothy Lyons متخصص غدد درون ریز MUSC بر روی این مقاله کار کرده است، گفت: با مطالعه این بیماران، نشانگرهای مختلفی را شناسایی کردیم که می تواند به پیش بینی این عارضه کمک کند.

به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، پره اکلامپسی می تواند منجر به تولد پیش از موعد نوزاد و قرار دادن مادر در معرض تشنج یا سکته مغزی در هنگام زایمان شود. همچنین می تواند منجر به آسیب به کلیه ها، کبد، ریه ها، قلب یا چشم شود و خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی را در آینده افزایش دهد.

برخی از درمان های فعلی برای پره اکلامپسی شامل مصرف آسپرین یا استراحت در بستر است و تنها درمان قطعی آن زایمان است. اما با نظارت بر شخصی که در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی قرار دارد، پزشکان می توانند با همکاری نزدیک با این بیماران، اقدامات پیشگیرانه ای را بطور فعال برای پایین آوردن فشار خون آنها انجام دهند.

همه ی بیماران شرکت کننده در این مطالعه، در یکی از سه فنوتیپ: 1-1 ، 1-2 و 2-2 ، طبقه بندی شدند. فنوتیپ ها نحوه ی بیان آرایش ژنتیکی فرد را توصیف می کنند و می توان با استفاده از یک آزمایش خون ساده و یک بار آزمایش آن را تعیین کرد. محققان با بررسی هر سه گروه و لیپوپروتئینهای آنها( ترکیباتی که چربی را در بدن خود حمل می کنند) دریافتند که بیماران دیابتی با فنوتیپ 2-2 که همچنین مقدار لیپوپروتئینها در خون آنها افزایش یافته بود، بیشتر در معرض خطر پره اکلامپسی قرار دارند.

مطالعات قبلی میزان لیپوپروتئین و دیابت را مورد بررسی قرار داده اند، اما این مطالعه نتیجه گیری می کند که این نشانگرها(میزان لیپوپروتئینها) فقط برای بیماران با فنوتیپ خاص نشان دهنده ی خطر هستند. در سایر فنوتیپ ها بررسی این نشانگرهای زیستی مفید نبود.  دکتر Kelly گفت: در حال حاضر، ما رویکرد فعال تری را در پیش می گیریم، اگر بفهمیم که یک بیمار دیابتی دارای فنوتیپ 2-2 است، می توانیم او را در طول دوران بارداری از نزدیک کنترل کنیم و پره اکلامپسی را بطور فعال درمان کنیم.

در حالی که سطح بالای لیپوپروتئین در رابطه با فنوتیپ 2-2 با افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی همراه بود ، اما رابطه ی علیتی این سناریو هنوز اثبات نشده است. در حال حاضر، فرضیه های مختلفی در مورد آنچه که به بروز پره اکلامپسی کمک می کند، وجود دارد: مانند جریان خون ناکافی به رحم یا تغذیه نامناسب، اما علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست. محققان با مشاهده ی ژنتیک و شرایط مرتبط با پره اکلامپسی، یک قدم به فهمیدن علت ایجاد آن و چگونگی پیشگیری بالقوه از آن نزدیک شده اند.

دکتر Kelly گفت: در حالی که ما به طور خاص، زنان باردار مبتلا به دیابت نوع 1 را بررسی کردیم، اما امیدواریم که برخی از یافته های این تحقیق را بتوانیم به زنان مبتلا به دیابت نوع 2 و دیابت حاملگی و همچنین جمعیت عمومی مبتلا به دیابت، هنگام شناسایی افراد در معرض خطر فشار خون بالا، تعمیم دهیم.

منبع:

The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 2019; DOI: 10.1210/jc.2019-00723

www.sciencedaily.com/releases/2019/08/190828140046.htm